Tuinnieuws 2022
Op de foto's met een icoon in de bovenhoek kan geklikt worden voor een vergrote uitgave.
De maand december
Het weer van de afgelopen maand was op z'n zachts gezegd opmerkelijk, aan het begin van de maand mooi helder weer met nachten met matige vorst wat ineens omsloeg naar grijs nat en wel heel extreem zacht weer. Die vorst had tot gevolg dat het ineens afgelopen was met de nog bloeiende planten wat toch ook wel jammer was. De vraag is wat de extreme warmte voor gevolgen gaat krijgen, ik kan me voorstellen dat de natuur denkt dat het voorjaar is. Je zal als hommel maar uit je winterslaap komen en helemaal niets te eten vinden.
De korte periode van kou bracht helaas geen bijzondere vogels naar de tuin, ik vermoed dat er nog genoeg in de natuur te vinden was. Wel waren er ineens heel veel pimpelmezen, ze hadden het voorzien op diverse boompjes waar ze fanatiek in de schors zaten te pikken. De enigen die het wat moeilijker hadden waren de merels, de grond was keihard dus geen wormen te vinden. Ze zaten 's morgens al bij de achterdeur op het ontbijt te wachten.
Op de foto een schorsmarpissa, die poseerde binnen op een kerstkleedje. De kou was toen al geweken dus kon ik hem na de foto met een gerust hart buiten zetten.
De maand november
De koperwiek is alsnog een keer langs gekomen, in het appelboompje. Misschien was het enorme aantal merels, minstens 13, te veel van het goede want het bezoek was van korte duur. Het was ook vrij snel gedaan met de appeltjes, samen met eksters, een gaai en allerlei kleine vogeltjes ging het hard.
Na een periode van veel te zacht weer kwam er ineens een nacht van -7°, best wel jammer want diverse vlinderstruiken hadden nog bloemknoppen. En veel bladverliezend struiken zaten nog volop in blad maar na die koude nacht gingen de bladeren hangen en veranderde de tuin snel in een vrij troosteloos uitziende boel. De herfstkleuren in het bos waren ook ineens verdwenen.
Er komen nu wel meer wintervogels langs, een zwartkop, goudvink, sijs, winterkoning, kuifmees en steeds meer vinken. Maar behalve de vinken allemaal maar af en toe. Wie er wel definitief zijn, huismussen. Hadden we in het verleden één pergolamus, nu zijn het er een stuk of zes. Ze zitten graag in de hulst op de hoek van het terras met uitzicht op het voederhuisje.
Op de foto's de koperwiek, een merel met appeltje en vrouwtje zwartkop.
De maand oktober
Zoals te verwachten steeds minder insecten de afgelopen maand, al lag het niet aan het weer. Het werd warmer en warmer, tot zomerse temperaturen aan toe. Goed voor de stookkosten maar het voelde erg onnatuurlijk. De laatste dagen van oktober vlogen er nog honingbijen, een akkerhommel, een aardhommel en diverse soorten zweefvliegen. En een citroenvlinder.
De sierappel barst weer van de appeltjes, tot groot plezier van de merels. Tot nu toe was het grootste aantal merels wat ik zag negen. Andere jaren komen er rond deze tijd ook wat koperwieken en soms een kramsvogel nadat ze eerst de hulst van de buren kaal gegeten hebben. Alleen dit jaar is de hulst al leeggeplukt, merels en spreeuwen zijn al langs geweest. Ik heb er nog één koperwiek gezien, waarschijnlijk heeft die aan z'n vrienden verteld dat het hier niet meer de moeite is.
Het was wel niet in de tuin maar aan de rand van het bos belandde ik ineens in een hele zwerm Aziatische lieveheersbeestjes. Ik had er nog nooit zo veel bij elkaar gezien. Toevallig trof ik er ook drie in huis, waarvan één op de foto.
Deze maand had ik te weinig foto's voor een maandalbum, maar het paddestoelenalbum is wel flink uitgebreid.
De maand september
De blauwzwarte houtbij is in september nog vaak langsgekomen, soms een aantal keren per dag. De wespen waren ook nog volop aanwezig maar verder was het vrijrustig met beestjes helaas. Vooral toen de langverwachte regen eindelijk kwam was een beetje over.
Maar voor die tijd leverde de bloeiende hibiscus nog een leuk schouwspel, met stuifmeel bestoven hommels, ze leken wel de verschrikkelijke sneeuwman. Je zou denken dat ze met zo'n gewicht niet meer goed zouden kunnen vliegen maar dat viel mee, ze zijn sterk.
Wat vogels betreft, af en toe komen er groepjes kool- en pimpelmezen op de conifeertjes in de voortuin af, blijkbaar valt daar wat te halen. Er stond zelfs een keer een bauwe reiger op de oprit, een beetje gek gezicht, zo'n grote vogel in je tuin. De kauwtjes lijken ook terug te zijn, en ik meen ook de eerste vink gezien te hebben.
En natuurlijk is het nu tijd voor paddestoelen!
Op de foto een stuifmeelhommel.
De maand augustus
De afgelopen maand viel op door drie dingen: verschrikkelijk droog, warm en wespen.
De eerste twee zal ik het maar niet over hebben maar de wespen waren wel leuk. Ze bleven massaal water drinken in de vijver of waterbakjes die ik voor de vogels en egels had neergezet. Omdat ik me niet kon voorstellen dat het alleen dorst was heb ik het opgezocht, ze gebruiken water om hun nest te bouwen, ze maken een soort papiermaché van houtschraapsel en water of speeksel. Het schijnt dat ze ook water gebruiken om het nest te koelen en dat zal best nodig geweest zijn. Helaas liep het balanceren op eendenkroos niet altijd goed af en heb ik drinkbakjes neergezet met steentjes met daartussen bodempje water en wat mos, dat zuigt water op. Eendenkroos kwam er vanzelf bij, ik zag dat dat soms aan de wespenpootjes bleef hangen en ze het zo verspreiden. Ze leken geen voorkeur voor de kleur van de steentjes te hebben, wel voor het groene eendenkroos. Net als gras wat nat is van de dauw, dan moet je uitkijken waar je loopt, overal laagvliegende wespen.
Wat nieuwe insecten betreft was de blauwzwarte houtbij één die indruk maakte, maar er waren meer nieuwelingen, voor mij dan, zoals de andoornbij, de sneeuwwitte vedermot, de gewone roofvlieg en een nog onbekende vedermot. Maar wat ik weinig zag waren wantsen en kevers. Met de vogels bleef het een beetje hetzelfde, al is de roodborst wel weer terug en zijn de merels verdwenen.
Foto's van deze maand staan hier.
Op de foto's twee keer de gewone wesp en rechts de blauwzwarte houtbij.
De maand juli
De eitjes van de anjerbladroller hebben zich ontwikkeld tot rupsjes, zo tegen het licht kon je ze zien zitten. Ruim de helft is uit het ei gekomen, ze waren zo piepklein dat ik ze niet heb kunnen volgen. Dus of ze het gered hebben blijft een vraag.
De merels hebben het vliegen naar de hoge jeneverbes hervat, een nieuwe poging? Jonge meesjes waren er ook maar ze komen om de beurt eten, lastig tellen hoeveel mezen er zijn. De groenling komt ook regelmatig, de boomklever hoor ik alleen, en heggenmus en roodborst laten zich maar heel af en toe zien.
Wat insecten betreft laten veel soorten het afweten, zoals de kevers en wantsen, ik zie ze weinig. Er zijn wel betrekkelijk veel hommels en honingbijen, die laatste trokken weer de aandacht van de bijenwolf. Waar we een beetje te veel van hebben, wespen. Ze hebben een nest onder het dak van de garage en overal waar ik kijk zie ik nu wespen vliegen. Ze drinken het liefst in de vijver, ze landen gewoon op het eendenkroos. Of ze drinken uit het mos wat water opzuigt als een spons.
Juli was een verschrikkelijk droge maand, heel af en toe een buitje en hierdoor is het (nog) niet zo'n rampzomer als 2018.
En "Vogelnieuws" gaat verder onder de naam "Tuinnieuws", dat dekt de lading beter.
Foto's van deze maand staan hier.
De maand juni
Deze maand bleef de maand van de zweefvliegen en de bijen. Natuurlijk ook wel andere beestjes, het album van deze maand is goed gevuld. De laatste dagen van juni kwamen de lavendel en de eerste vlinderstruik in bloei, en dat lokte de - afgezien van de koolwitjes - eerste vlinders. Een grappige was een klein vlindertje wat op de ruit zat, een anjerbladroller. Het gekke beestje zat daar haar eitjes af te zetten, zie foto. Nu is het afwachten of er rupsjes uit komen. De rupsen van de spinselmot zijn verpopt en daar komen nu de mooie kleine witte vlindertjes uit te voorschijn.
Jonge vogeltjes zijn er ook, pimpelmeesjes, koolmeesjes, maar geen mereltjes. Ik heb ze nog een tijdje naar het nest bovenin de jeneverbes zien vliegen maar de laatste tijd ook niet meer. Gezien de bezoekende eksters en de vele katten in de buurt gaf ik ze al weinig kans.
Foto's van deze maand staan hier.
14 juni, einde meikever
De hele maand mei nog geen levende meikever gezien maar vorige week zag ik er één op de pergola rondkruipen. Voorzichtig wat foto's gemaakt en terwijl ik even een kopje thee zat te drinken zag ik hem ineens opvliegen. Lekker stuntelig zoals meikevers dat doen. Maar nog voor ik zelfs maar kon denken 'waar zal hij heen vliegen' was daar uit het niets meneer merel die er op af dook. Einde meikever. Nou had ik ook wel met meneer merel te doen want de dag ervoor was z'n nest in de hoge conifeer ontdekt door de eksters. Dat was veel tumult geweest, ik heb de eksters verjaagd maar die zullen het van dat nest onthouden hebben.
Er waren ook leuke dingen, dacht ik dat er veel zweefvliegen op de klimhortensia afkwamen, een bloeiende rhododendron trok er nog veel meer. Vnl. bandzweefvliegen, een ruwe schatting is 50 stuks. En dan bloeien nu ook de campanula's, ook die trekken zweefvliegen en de nodige klokjesbijen. En sommige daarvan overnachten in een klokje, foto midden, klokjesdikpootbijen. En de eerste veldsprinkhaan gespot. Een nimfje, foto rechts.
De maand mei
Afgelopen maand is het insectenleven goed op gang gekomen, veel oude bekenden gezien maar ook diverse nieuwelingen: een struikbladroller, twee langpootmuggen Nephrotoma pratensis en Ctenophora pectinicornis, een fraaie schijnboktor een gewone rietkever, en een rozenbladwesp Het wemelt van de lieveheersbeestjes larfjes, overal waar ik kijk kruipen ze rond of zit er een pop. Het lijken me zevenstippelige. De spinselbladwesp ook gespot en ze heeft haar eerste eitje gelegd, waarschijnlijk wel meer maar ze zijn lastig te vinden. Toen de klimhortensia ging bloeien barste het ineens van de zweefvliegen waarbij er één erg opviel, de groene didea, zie foto. Het is een vrij grote zweefvlieg, valt op door de kleur en komt volgens waarneming.nl algemeen voor, maar er zijn bijzonder weinig meldingen van. Vlinders heb ik nog erg weinig gezien, alleen het bont zandoogje en wat kleintjes maar die waren niet minder mooi, een geelbandlangsprietmot en piepkleine dwerglangsprietmotten op de ereprijs.
De vogels laten het nog steeds afweten, ik geloof alleen dat de merels een nest in een heel hoge jeneverbes aan het maken zijn. Ze vliegen met een snavel vol mos de ceder van de buren in en daar vandaan naar de jeneverbes. Best wel hoog voor een merelnest.
Vandaag vond ik een prachtige kever in de tuin, helaas was het de beruchte Coloradokever. Dat haalde wel een beetje de glans van m'n vondst af, gelukkig hoef je ze tegenwoordig niet meer te melden. Foto's samen met de andere nieuwelingen te vinden in album mei. Extra veel foto's deze keer na de karige wintermaanden.
De maand april
Dat er uitgerekend op 1 april toch nog wat sneeuw viel geeft toch wel aan dat zelfs de natuur gevoel voor humor heeft. Of was het sarcastisch bedoeld, beetje inwrijven dat de winter weer aan onze neus voorbij was gegaan.
De volgende verrassing van de maand was deze appelvink. Er was wel iets vreemds mee, zo bol, maar hij had net wel gebadderd, en hij was totaal niet schuw. En hij had een behoorlijke eetlust. Af en toe vloog hij naar de appelboom achterin de tuin om vlak daarna weer terug te komen voor nog meer eten. Dat ging door tot het donker werd, daarna niet meer gezien.
Het insectenhotel begint ook te ontwaken, de rosse metselbijen vliegen er weer rond. Twee dames Franse veldwesp hadden beide interesse in een vogelhuisje, dat leverde geruzie op, gelukkig stond er naast nog een huisje leeg. Ik ben benieuwd of er een nest gaat komen. Op zich kruipt en vliegt er niet echt veel rond nog, maar genoeg om een album te maken. Van de oranjetipjes kreeg ik alleen het vrouwtje op de foto, het mannetje zat geen seconde stil.
1 april, sneeuw!!!
Het was echt geen 1 aprilgrap, sneeuw na een maand lente. Als contrast met de vlinder-foto van vorige maand leek een foto van m'n sneeuwpop wel leuk. De sneeuw blijft niet liggen, jammer eigenlijk want voor de komende nachten voorspellen ze vorst, dan was een sneeuwdek beter geweest. Maar goed, ik heb m'n uurtje sneeuwpret gehad.
De maand maart
Maart was een goede maand voor de zonliefhebbers, weer een record. Ook een droogte-record, samen met de koude nachten hield dat een echte groen-explosie tegen, maar warm werd het wel. De meest toepasselijke foto vond ik dan ook deze vlinder, de gehakkelde aurelia, die ziet er behoorlijk zonnig uit. Het was best wel lastig weer, 's morgens rond of onder het vriespunt, overdag liep het soms op tot 18 graden. Ik heb nog nooit zo vaak de citrusplanten heen en weer gesleept, iedere dag schuurtje uit, schuurtje in. Op vogel en insectengebied veranderde er niet veel, een leuke bezoeker was de tjiftjaf, die scharrelde voor de achterdeur. Foto in het maandalbum.
Met de kokerjuffers ging het niet goed, zag ik er eerst zo 30, vorige week vond ik er met moeite nog 3. Ik vraag me af of degene die steeds 'kwaaaaak' zei daar schuldig aan is. Een bruine kikker dus. In de beek hier vlakbij waren de beekprikken weer present, het hoogste aantal wat we zagen was 16. Ik kwam toen ook op het idee wat korstmossen te fotograferen, ik herinnerde me uit de zure-regen-tijd dat ze toen verdwenen en dat het een goed teken voor de luchtkwaliteit was wanneer ze aanwezig waren. Het mooist vond ik de gele, en natuurlijk, prompt lees ik dat de gele juist weer geen goed teken zijn, te veel stikstof. Weer wat geleerd en tja, bos langs de A1, wat wil je.
Uiteindelijk lijk ik toch nog een beetje m'n zin te krijgen, laatste dag van de maand, het sneeuwt. Het blijft niet echt liggen maar misschien vannacht???? Toch had ik het liever in februari gehad, arme insecten die al wakker zijn. Het neemt m'n zorgen om het klimaat niet weg, al die warmte-, droogte- en neerslagrecords, de wereldwijde gevolgen, de gevolgen voor de natuur, je wordt er niet vrolijk van.
14 maart, kokerjuffers
De eerste twee weken van maart waren uitzonderlijk zonnig, goed voor de zonnepanelen en het leven in de tuin komt nu echt op gang. De paarse dovenetel bloeit en er kruipen dovenetelwantsen op rond, de vuurwantsen warmen zich op de muur, citroenvlinder en gehakkelde aurelia vliegen rond en de nodige honingbijen en aardhommels. Maar het leukste vind ik de kokerjuffers in de vijver, het is zo'n grappig gezicht die 'egeltjes' van plantenstengels rond te zien kruipen en over elkaar heen buitelen. Twee jaar geleden had ik er al eens een filmpje en een fotospecial van gemaakt. Ik weet nog steeds niet welk(e) soort(en) we hier hebben, de meeste zijn van het egeltjes model, en een aantal heeft de stukjes stengel in de lengterichting zitten. En sommige lijken meer opgerolde blaadjes te gebruiken. De schietmotten die er uiteindelijk uit te voorschijn komen heb ik ook nog niet kunnen betrappen. Maar de kokerjuffers zijn ook het leukst, ze houden wel van zon en het vijvertje zit in schaduwrijk plekje dus zijn niet altijd actief.
De maand februari
Ook februari bracht geen winter, wel de nodige stormen en de laatste dagen waren zonnig. Dat bracht de nodige insecten: zonnende vuurwantsen, honingbijen, blinde bijen en aardhommels zoemend op de winterheide. Ook een citroenvlinder fladderde voorbij. Met vogels bleef het rustig, de zwarte mees kwam een keer eten, de goudvink kwam kijken of het krentenboompje al wat te eten bood. Helaas kwam hij te vroeg, nu beginnen de knoppen te zwellen en daar is hij gek op dus ik hoop hem weer te zien.
Van fotograferen kwam het niet erg, alleen langs de rand van het bos vond ik een bloeiende winterakoniet, die kon ik niet weerstaan.
De maand januari
Het zachte weer van de jaarwisseling heeft zich voortgezet en lijkt een blijvertje te zijn. Weer een geen-winter dus. Maar ik heb een pluspunt kunnen bedenken, de kuipplanten kunnen gewoon buiten blijven. Het was een vrij saaie maand, wel veel mist, dat geeft de wereld toch iets mystieks, maar helaas geen sneeuw of mooi helder vries-weer. Ook weinig vogels, voor het voer is ook weinig animo, de vetbol en pinda's heb ik weg kunnen gooien, ze hingen te lang in de nattigheid. Zelfs de boomklevers komen maar zelden, wel lieten twee zwarte mezen zich weer even zien. Wie ik wel geregeld langs zie vliegen of rusten in de boom tegenover ons huis is de blauwe reiger. Volgens mij maakt hij een rondje langs alle tuinvijvers in de buurt, kikkers, goudvissen, blijkbaar vindt hij geregeld iets.
